Obniżenie ekspozycji promieni rentgenowskich w praktyce weterynaryjnej
Radiografia jest istotna dla prowadzenia najlepszej praktyki weterynaryjnej, gdyż umożliwia zrozumienie i diagnozę, oraz informuje o sposobach leczenia i zróżnicowanych problemach zdrowotnych. Jednakże tym zaletom towarzyszą również czynniki ryzyka powiązane z ekspozycją na promieniowanie, które każdy weterynarz powinien brać pod uwagę całkiem poważnie.
Narażeni są właściciele zwierząt, lekarze i technicy weterynaryjni, którzy zwykle są odpowiedzialni za wykonywanie prześwietlenia rentgenowskiego na pacjentach. Muszą ostrożnie ustawić zwierzę, aby otrzymać odpowiedni obraz, często potrzebując zabezpieczenia wijącego się pacjenta, by uzyskać odpowiednie kąty. Ołowiane rękawice nie chronią od głównego promieniowania rentgenowskiego; chronią jedynie od rozproszonego promieniowania, na krawędziach obrazu. Nawet gdy zwierzę jest znieczulone i wykorzystuje się urządzenia pozycjonujące, promieniowanie rozprasza się we wszystkich kierunkach, powodując jonizację powietrza, którym oddychamy.
Efektywne bezpieczeństwo wymaga poświeceń ze strony weterynarzy i techników weterynarii, a także od pozostałego personelu pracującego w pobliżu urządzeń radiologicznych.
Nawet małe dawki sumują się
Dla technika weterynaryjnego uzyskanie zdjęcia rentgenowskiego jest rutynową praktyką, ale skumulowane skutki takiej codziennej ekspozycji są poważnym problemem. Nikt tak naprawdę nie wie, jaka jest tolerowana dawka promieniowania i nie ma bezpiecznego progu dla promieniowania – odpowiedź komórek na promieniowanie nie jest przewidywalna, założenie o możliwościach komórek do samonaprawy nie mogą być pewne.
Filozofia stojąca za bezpieczeństwem radiologicznym oparta jest na konserwatywnym przypuszczeniu, że dawka promieniowania i jej wpływ na biologiczne aspekty tkanek żywych są modelowane na podstawie związek znany jako hipoteza liniowa. Po prostu każda dawka promieniowania o dowolnej wielkości może wywołać pewien poziom szkodliwych skutków, obejmujących coraz większe ryzyko i skłonność do mutacji genetycznych oraz raka.
Ekspozycja na promieniowanie stwarza ryzyko dla zespołu kliniki weterynaryjnej
Dobrze udokumentowane dowody stwierdzają, że ekspozycja na promieniowanie ma długo terminowe konsekwencje dla zdrowia. Weterynarze płci żeńskiej w wieku reprodukcyjnym powinny w szczególności być świadome ryzyka, jakie niesie ze sobą ekspozycja na promieniowania, jeśli planują zajść w ciążę lub już są w ciąży. Efekty promieniowania mogą spowodować zwiększone ryzyko raka jak i również genetycznych szkód na komórkach reprodukcyjnych, potencjalnie powodując defekty płodu. Środki ostrożności a ekspozycję są zawsze najlepszą ochroną.
Obniżenie dawki zasadą ALARA
Pierwsze kroki można podjąć w celu upewnienia się, że dawki są najmniejszymi z możliwych. Zasada ALARA (As Low As Reasonaby Achieveable – tak niskie jak to tylko rozsądnie osiągalne) ma na celu zmniejszenie dawek w miejscu pracy poprzez wykorzystanie praktycznych i optymalnych kosztowo środków. Aby utrzymać dawki na możliwie niskim poziomie, weterynarze powinni polegać na prostej zasadzie trzech kroków bezpieczeństwa:
- CZAS: Używaj najkrótszego czasu ekspozycji, obniżaj czas przebywania w gabinecie rentgenowskim, unikaj powtórek, korzystaj z karty technik.
- DYSTANS: trzymaj się jak najdalej od źródła promieniowania, korzystaj ze środków uspakajających pacjentów, wykorzystując worki z piaskiem blokujące pozycje pacjenta tak, aby umożliwiać bezdotykowych metod.
- OSŁONA: wykorzystuj materiały absorbujące takie jak fartuchy ołowiane, rękawice i osłona tarczycy, tak samo jak i trwałych barier przechwytujących promieniowanie rentgenowskie.
Rozważ obrazowanie cyfrowe z niską dawką
Jednym ze sposobów na obniżenie ekspozycji na promieniowanie jest wymiana starszego sprzętu analogowego na nową technologię oparta o cyfrowe opracowanie tz. DR. Porównując standardowy sprzęt radiologiczny z cyfrowym, ten drugi oferuje ostrzejsze obrazy, wyraźniejsze z lepszą rozdzielczością przy wykorzystaniu mniejszej dawki promieniowania.
Cyfrowa radiografia nie jest nowa, ale rozwinęła się przez ostatnie lata dosyć znacząco. Producenci pracują nad obniżeniem dawki promieniowania, jaką przyjmują lekarze weterynarii i pacjenci dzięki rozwiązaniom. Systemy te umożliwiają obniżenie dawki promieniowania i pozyskanie obrazu bez uszczerbku dla przejrzystości i wysokiej jakości obrazy.
Wybierając system do cyfrowej radiologii, poszukuj systemu z obniżoną dawką promieniowania, która jednocześnie upraszcza pracę od momentu pozyskania obrazu do przechowywania, z możliwością elastycznego przeglądania obrazów na każdym urządzeniu – w domu, w drodze czy w gabinecie.
Nowoczesny sprzed do radiografii bezpośredniej (DR panel) wyposażony w technologię AED czyli automatyczna detekcję ekspozycji pozwoli ci pracować na jak najmniejszych dawkach promieniowania. W tym trybie panel DR automatycznie włącza się w momencie błysku.
Opracowanie na podstawie:
https://www.veterinarypracticenews.com/lowering-radiation-exposure-in-your-veterinary-practice/
